Nie lubisz pracy? Odkryj, jak to zmienić i poczuć radość!
Codzienne chodzenie do pracy nie musi być udręką ani przykrym obowiązkiem. Jeśli czujesz, że Twoja obecna sytuacja zawodowa Cię przytłacza i odbiera energię, czas na dogłębną analizę przyczyn i podjęcie konkretnych działał. Poznaj sprawdzone sposoby na odzyskanie satysfakcji z pracy lub odważ się na zmianę ścieżki kariery.
- Pierwszym krokiem do polubienia swojej pracy lub podjęcia decyzji o jej zmianie jest zidentyfikowanie konkretnych przyczyn braku satysfakcji – czy to warunki fizyczne, obciążenie psychiczne, atmosfera w zespole, niskie zarobki, monotonia, czy brak możliwości rozwoju.
- Istnieją różnorodne sposoby na poprawę sytuacji nawet w trudnych warunkach pracy, takie jak próba adaptacji, negocjacje z przełożonymi, dbanie o własne samopoczucie, asertywne stawianie granic czy szukanie sposobów na urozmaicenie monotonnych zadań.
- Czasem problemem nie jest sama praca, lecz brak możliwości samorealizacji; w takiej sytuacji warto poszukać satysfakcjonującego hobby lub zaangażować się w działalność społeczną w czasie wolnym.
- Pamiętaj, że każda praca ma swoją wartość i znaczenie, a poczucie sensu można odnaleźć nawet w nieoczywistych miejscach; kluczowe jest szanowanie siebie i swojej pracy oraz dążenie do sytuacji, w której praca przynosi radość i spełnienie.
Zapewne wiele z nas słyszało powiedzenie: „Do pracy – jak na święto”. Szczęśliwi ci, którzy mogą je zastosować w swoim życiu. Niestety, nie dla każdego praca jest jak święto, a dla niektórych – to wręcz męka. Dlaczego tak się dzieje i czy można to zmienić?
Zdecydowanie nie każdego człowieka cieszy wykonywana praca. Może to wynikać z wielu przyczyn. Zanim zaczniesz działać, zastanów się, co dokładnie Ci doskwiera.
Dlaczego nie lubimy swojej pracy? Najczęstsze przyczyny
Brak satysfakcji z pracy może mieć wiele źródeł. Do najczęstszych należą:
- fizycznie ciężkie warunki pracy,
- praca wyczerpująca psychicznie,
- przygnębiająca atmosfera w zespole,
- niskie wynagrodzenie,
- monotonia i nuda,
- brak możliwości samorealizacji,
- poczucie niskiego statusu społecznego wykonywanej pracy.
Kluczowe jest, aby najpierw dokładnie zdiagnozować, co konkretnie Ci nie odpowiada w obecnej sytuacji i dlaczego nie lubisz swojej pracy. Jeśli przyczyn jest kilka, uszereguj je według ważności.
Gdy praca wyczerpuje fizycznie i psychicznie – co robić?
Zbyt ciężko fizycznie? Zastanów się, czy można w jakiś sposób poprawić warunki lub przynajmniej częściowo się do nich dostosować. Jeśli w miejscu pracy jest zimno, spróbuj po prostu cieplej się ubierać. Jeśli jesteś nadmiernie zmęczona, lepiej się odżywiaj przed pracą i w jej trakcie, wybieraj kaloryczne i lekkostrawne jedzenie. Spróbuj wynegocjować poprawę warunków z kierownictwem – warto spróbować, zwłaszcza gdy alternatywą jest odejście z pracy. Poszukaj w internecie informacji o przepisach BHP dla Twojego zawodu. Jeśli są naruszane, możesz zgłosić to do inspekcji pracy.
Praca wyczerpuje psychicznie? Ciągle doświadczasz dużego obciążenia emocjonalnego. Czasem wystarczy po prostu przez pewien czas przeczekać: być może z czasem obciążenie zmaleje lub po prostu się do niego przyzwyczaisz. Umiejętności stałego przyjmowania i przetwarzania dużych ilości informacji również najczęściej nabywa się z czasem. Jeśli czujesz, że brakuje Ci zdolności intelektualnych (praca jest zbyt skomplikowana), rozważ samokształcenie lub dodatkowe kursy.
Toksyczna atmosfera i niskie zarobki – jak sobie radzić?
Przygnębiająca atmosfera w zespole? Nierzadko zdarza się, że w zespole panuje wyjątkowo toksyczna atmosfera: ktoś na Ciebie krzyczy, snuje intrygi, szef ma swoich faworytów i wiecznych „kozłów ofiarnych”. Najczęściej wynika to ze złego zarządzania: nieumiejętności właściwego organizowania relacji w pracy, podziału obowiązków i odpowiedzialności. Ktoś jest wiecznie zawalony pracą, a ktoś inny nie wie, w co ręce włożyć, brakuje sprawiedliwości, wielu pracowników cierpi emocjonalnie. Jeśli sama nie jesteś kierownikiem, zmiana takiej sytuacji jest niezwykle trudna.
Spróbuj zacząć od siebie, po prostu przestając zwracać uwagę na intrygantów. Skup się na swoich bezpośrednich obowiązkach. Osobom przeszkadzającym częściej mów: „Jestem zajęta”, „Przeszkadzasz mi”. Jeśli ktoś udaje, że nie rozumie, lub po prostu lubi Ci dokuczać, można postawić bardziej asertywne granice, a w skrajnych przypadkach zgłosić problem przełożonemu. Sama zawsze staraj się zachować spokój. Swoje obowiązki możesz wykonywać profesjonalnie, bez zbędnych emocji.
Niskie wynagrodzenie? Jeśli główną przyczyną Twojej „niechęci” do pracy jest zbyt niskie wynagrodzenie, postaraj się sama sobie wyjaśnić swoje priorytety i oczekiwania zawodowe. Jeśli praca pod każdym innym względem jest dobra, może nieco mniejsze pieniądze to nie problem? Albo zwróć się do swojego przełożonego i przedstaw swoje oczekiwania płacowe. Zawsze można z czasem poszukać czegoś bardziej dochodowego, a w międzyczasie po prostu postaraj się nie psuć sobie nerwów.
Monotonia, nuda, brak rozwoju – jak odnaleźć sens?
Monotonia w pracy jest zła. W literaturze specjalistycznej opisuje się nawet pewien szczególny stan psychiczny, dotykający osoby wykonujące monotonną pracę (zwłaszcza przy taśmie produkcyjnej). Poszukaj sposobów na urozmaicenie swojej działalności. Na przykład, czy możliwe jest przynajmniej od czasu do czasu zamienić się miejscami pracy z kolegami? A może możesz słuchać radia (wiadomości lub muzyki)? Jeśli praca nie wymaga ciągłego skupienia, mogłyby sprawdzić się też audiobooki.
Nuda? W tym przypadku pasują już wspomniane rady. Poza tym, nie zapominaj, że w każdej działalności zawodowej zawsze można znaleźć coś ciekawego. Nawet praca dozorcy może być interesująca, a dziennikarza – nudna. Oto zamiatasz podwórko – dlaczego by nie przyjrzeć się uważniej śmieciom? Papierek po cukierku – kto z mieszkańców mógł go rzucić?
Niedopałek – kto pali papierosy tej marki? Oto pożółkły liść – z jakiego drzewa spadł? Tu asfalt jest mokry, a tam – suchy, dlaczego tak jest? Inny sposób – odgrywanie ról. Spróbuj pracować tak, jakbyś była nie sobą, a kimś innym. Powiedzmy, dziś pracujesz jak Terminator, jutro – jak Sherlock Holmes, pojutrze – jak stary marynarz, a popojutrze – jak zamaskowany tajny agent.
Brak możliwości samorealizacji? Gdy wydaje nam się, że potrafimy znacznie więcej, a na tym stanowisku przyjdzie nam przez resztę życia zajmować się jakimiś drobiazgami, mówimy: nie ma żadnych możliwości samorealizacji. Jeśli to jedyna przyczyna, dla której nie lubisz swojej pracy, być może po prostu brakuje Ci ciekawego hobby lub znaczącej działalności społecznej w czasie wolnym. Pomyśl o tym.
Wstydliwa praca? Każde zajęcie ma wartość!
Jeśli wydaje Ci się, że Twoja praca jest „wstydliwa”, wiedz, że na pewno się mylisz. W społeczeństwie każdy zawód jest ważny. Niech nie dla wszystkich jest on przyjemny, niektórzy znajomi może nawet obgadują Cię za plecami, mimo wszystko ludziom Twoja praca jest naprawdę potrzebna. Po prostu szanuj tych, dla których dobra pracujesz. Zrozum, jaka jesteś dla nich ważna i dlatego – znacząca.
Zakończenie / Refleksja
Pamiętaj, że nawet jeśli obecna praca nie jest spełnieniem Twoich marzeń, daje Ci pewne możliwości i stabilizację. Zawsze warto dążyć do poprawy swojej sytuacji, szukać nowych ścieżek rozwoju lub po prostu nauczyć się czerpać więcej satysfakcji z tego, co masz. Bycie bezrobotnym i ciągłe poszukiwanie pracy to często znacznie trudniejsze doświadczenie. Doceniaj to, co masz, ale nie bój się marzyć i dążyć do zmian na lepsze.